Kara bulutlar dolaşıyor üstümüzde, kalbimizde. Toparlanmak ve iyileşmek zaman alacak, ama başaracağız bunu, geçip gidecek bugünler… Uzun zamandır İstanbul’da değilim. Ege’deyim, Didim’de hem yeni kitaplara çalışıyor hem de biraz dinleniyorum. 9-10 ay aralıksız koşturdum. Eylül ortasına dek burada, Altınkum yakınlarında dinlencedeyim… Dinlence ne güzel bir sözcük. İlk olarak, yıllar önce, Pandora Kitabevi’ndeki işimden ayrılma kararı aldığımda, sevgili Hüseyin Bey’in benim ardımdan yolladığı sevgi dolu bir e-postada rastlamıştım bu kelimeye. Hoşuma gitmişti. Her neyse; burada bir bisiklet grubuna üye oldum (Didim Poseidon Bisiklet Grubu), her salı ve cuma akşamı bisiklet turları yapıyoruz. Arada bir, arkadaşlarla, bağımsız ve uzun bisiklet turu da düzenliyoruz. Bisiklet olmasa burada sıkıntıdan patlardım sanırım. Her yere onunla gidiyorum. Sürekli beraberiz bisikletlerim “Bulut” ve “Fırtına”yla. “Fırtına” yeni bisikletim; deore setli ve 30 vitesli Carraro Sportive 230, sağlam ve perfomansı yüksek bir yol bisikleti. “Bulut” ilk göz ağrım, bendeki yeri ayrı. Arada bir, günlük işler için onu da kullanıyorum, boynu bükük zavallının. İstanbul’daki bisikletimse yine bir Carraro, 330 serisi harika bir şey. Adı “Şimşek”. Bisikletle yıllar sonra yeniden yakınlaşmak beni adeta çocukluğuma götürdü. Onlarla mutluyum. Beni anladıklarını düşünüyorum. Konuşuyorum bazen. Alıyorum kitabımı ve havlumu yanıma, kaçıyorum denize. Bisikletin verdiği özgürlük duygusunu tanımlamak zor. Sanırım Pinokyo’lu yıllarımdaki duygu bu hissettiğim. Kırmızı Pinokyo bisikletim, ah.
Neyse; Didim’i altına üstüne getirdim şimdiden. Bisikletle gitmediğim rota kalmadı. Uzun vadede şehirlerarası turlar yapmayı istiyorum, bakalım, hayat diyelim. Bir çadırım vardı yırtıldı, eskidi, attım gitti. Yeni bir çadır almalı Decathlon’dan falan.
Didim’de imza günlerim olacak bu hafta. Burada, Didim’in Altınkum sahilinde “Yazarlar Festivali” dzenleniyor her sene. 29-30-31 Temmuz’da Didim sahilinde yazar arkadaşlarla beraber kitap imzalayacağız.
Yazacak çok şey var ama elim kâğıda kaleme gitmiyor artık. Bir iç sıkıntısı, moralsizlik, yalnızlık ve donukluk duygusu. Bisikletle, aya giden bir yol bulacağım sonunda…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder