ЭЭЖИЙН ҮХЭЛ / Kadir Aydemir
Чи байгаагүй, эд салхиуд байв
Тэр чулуун гэрүүд, нүүрсний үнэр
Чиний гэзэгний хар, зуухан дахь хөө
Шүлсэн дэх чинь амт, магадгүй гашуун
Махыг чинь плющ шиг эргэсэн
Чамайг хөлстэй сэрээх нэг гашуун
Гашуун, элсэн цагийг бутлана…
Чи байгаагүй, шөнө нь байгаагүй
Шалгасан дээвэрт хүрсэн нойр дутуу мөчрүүд
Хэдэн үхэл харсан
Битгий яв, гээд ухаан алдсан хүүхнүүд
Өвөл буцалсан ус асгадаг
Хуучин зам дээр
Аая, бүгдийг нь үүрсэн цэцэрлэг
Ганцаараа төрсөн, ганцаараа хэвтсэн,
Тонгоргоор шархадсан яргай
Чимээгүйдэлд дассан шарилууд ёо
Чулуудын доорыг гараар тэмтрэх байв
Хөрснөөс оргилох шүлэг
Өөрөө өмхөрсөн нь юу байв
Жимсний нууц
Өтийн мэдсэн нь юу байв?
Олон жил биеийн ид шидийг хулгайлан өнгөрөв
Гашуун ус урсав, гэрийн хажуугаар
Чийгт хана, гандсан гэрэлт зургууд
Бүгд газар дээр асгарав, гэнэт
Ээж минь аль өнгийн гашуун буйг би мэдлээ.
Moğolcaya Çeviren: M. Levent Kaya
*
ANNENİN ÖLÜMÜ / Kadir Aydemir
Sen yoktun, bu rüzgârlar vardı
Şu taştan evler, kömür kokusu
Karası saçlarının, sobadaki kurum
Tükürüğündeki tat, belki de acı
Etine sarmaşık gibi dolanan
Bir acı ki terle uyandığın
Acı, parçalar kum saatini…
Sen yoktun, gece yoktu
Sınanmış çatıya değen uykusuz dallar
Kaç ölüm görmüş
Gitme, deyip bayılan kadınlar
Kışın kaynar su dökülen
Eski yolda
Ah hepsiyle yüklü bahçe
Yalnız doğan, yalnız yatan,
Bir çakıyla yaralanan dut
Sessizliğe alışan ölüler ah
Eliyle yoklardı altını taşların
Topraktan fışkıran şiir
Neydi kendi kendine çürüyen
Meyvenin sırrı
Neydi bildiği solucanın?
Yıllar geçti büyüsünü çalarak tenin
Acı sular aktı evin yanından
Rutubetli duvar, solgun fotoğraflar
Hepsi döküldü yere, birden
Anladım hangi rengin acısıdır annem.
*
*
*
НЭГ ГЭРИЙН НУРАЛТ / Kadir Aydemir
Энэ гэрээс шарил гарав
Дээврийг ороосон өвс, хүйтэн ваар
Цэцэг дэлвэрснийг харалгүй
Өвөл уг гэрээс хөлдөөд гарав.
Одоо хоосон ханад үндэс рүү ширтэнэ
Хэн ч үүлс өөд харахгүй ч гэсэн
Гудамжид галзуурсан борооны ус
Бидний зүрхнээс хүрхрэн гарав.
Хар үсээ угаахдаа үйлж байсан ижий минь
Номуудад автагдсан хүүхэд, би
Нурсан энэ гэр, доторх минь мод
Бүх юм зүүдсээн тасдаж гарав.
Хуучин зургуудыг хаана хадгалдаг
Сүүдэр минь одоо аль худаг руу цухуйх вэ
Гэр шувуудын чимээгээр дүүрсэн ч
Үхэл нэг чулуун доор төрөөд л гарав.
Moğolcaya Çeviren: M. Levent Kaya
*
BİR EVİN YIKILIŞI / Kadir Aydemir
Bu evden çıktı bir ölü
Çatıyı saran otlar, soğuk kiremitler
Çiçeklerin açtığını görmeden
Kış bu evden donarak çıktı.
Şimdi boş duvarlar köklere bakar
Bulutlara bakmasa da hiç kimse
Sokakta deliren yağmur suyu
Kalbimizden çağlayıp çıktı.
Kara saçlarını yıkarken ağlayan annem
Kitaplara gömülmüş bir çocuk, ben
Bu yıkılan ev, içimdeki ağaç
Her şey bir rüyadan kopup çıktı.
Nerede saklanır eski fotoğraflar
Hangi kuyuya sarksın şimdi gölgem
Kuş sesleriyle dolsa da ev
Ölüm bir taşın altında doğup da çıktı.
*
*
*
ХУУЧИН ТЭНГЭР / Kadir Aydemir
Чулуун доор нуулаа
Чи намайг олохын тулд
Бүхнийг больсон өвсний хооронд
Ба газар унасан одод
Нэг модны зүрхнээс чирлээ би
Тасарсан хамаг навчийг
Манай мөр нэг нэгэндээ холилцсон
Чи ойлгоогүй
Энд үгс, бүгд нь дотроо хоосон
Мартагдсан хайрлал шиг
Ганцаардлыг хайс
Салхинд шажигнана
Хэр их хүлээлээ би
Чамайг харахын тулд
Би, давсын илсэн, хөгшин завь
Хайр гэдэг чинь
Нэг мөрөөдлийн араг яс аж.
Moğolcaya Çeviren: M. Levent Kaya
*
ESKİ GÖKYÜZÜ / Kadir Aydemir
Taşların altına saklandım
Bulman için beni
Her şeyden vazgeçmiş otlar arasına
Ve yere düşen yıldızlar
Sürükledim bir ağacın kalbinden
Kopan tüm yaprakları
Karıştı izimiz birbirine
Anlamadın
İşte sözcükler, hepsinin içi boş
Unutulmuş bir sevişme gibi
Yalnızlığın kabuğu
Takırdıyor rüzgârda
Ne çok bekledim
Görmek için seni
Ben, tuzun okşadığı, yaşlı kayık
Bir hayalin iskeletiymiş
Aşk dediğin.
*
*
*
МАТ ЦАГ ХУГАЦАА / Kadir Aydemir
Чамайг яваад хорин таван жил болжээ. Хуруунаас чинь
хүчээр гаргаж авсан бөгж алга. Өдрүүд одоо илүү богино.
Үхлийн мат хүйтэн намайг айлгахгүй. Ээж нэмэлт нэг таваг
тавьсаар байгаа, ширээн дээр, үдэш бүрт. Халбага маань салхинд нэгэн цан
мэт тавганд цохих бүрт, бид тэр хоосон руу ширтэнэ.
Хангиналт.
Чагнаж байна уу?
Оргуулга бий, тэнд
магадгүй, үргүүлэгч гүнзгийрэл, нээлт явсан чиний нүд
зовхинд чинь зогссон цаг хугацаа.
Чамайг үхснээс нааш бороо орсоор.
Магадгүй, удахгүй сохор хаалга хүчээр цохилзож
ядарсан царайгаараа ирээд хоолны ширээнд завилна чи.
Шөлөө ууна.
Дусалхан ус
үснээс чинь тасдаж тавганд унана.
Ээжийн минь гарууд хөгширсөн, би хамгаас их тэрэнд санаа зовно.
Moğolcaya Çeviren: M. Levent Kaya
*
MAT ZAMAN / Kadir Aydemir
Yirmi beş yıl olmuş sen gideli. Parmağından
zorla çıkardığımız yüzük kayboldu. Günler artık daha kısa.
Ölümün mat soğuğu korkutmuyor beni. Annem boş bir tabak daha
koyuyor masaya her akşam. Kaşığımız rüzgârda bir çan
gibi çarptıkça tabağa, o büyük boşluğa bakıyoruz.
Çınlama.
Duyuyor musun?
Bir mezarlık var orada
belki de, ürkünç bir derinlik, açık giden gözlerin
gözkapaklarında duran zaman.
Yağmur yağıyor öldüğünden beri.
Sanki, birazdan kör kapı hırsla çalınacak
ve yorgun bir yüzle gelip yer sofrasına oturacaksın.
Çorbanı içeceksin.
Bir damla su
kopup düşecek saçlarından tabağa.
Annemin elleri yaşlandı, en çok ona üzülüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder