Arif Damar

Arif Damar

Sevgili şair ağabeyim Arif Damar'ı yitirdiğimizi Şeref (Bilsel) söyledi, sabah mahmurluğuyla pek algılayamadım, telefonu kapayıp kendime geldiğimde ağır bir duygu çöktü içime. Arif Abi ile 1997'den beri görüşürdük, çok severdim onu, beni ne zaman görse öğütler verir, ailemin durumunu sorar, güzel şeyler duyunca içi rahatlardı. 97'den bugüne pek çok şey paylaştık, en son 2-3 ay önce onu ve eşi Tülin ablayı ziyaret etmek için Moda'daki evlerine gitmiştim, onunla en son sohbetim o olacakmış demek ki, bunu bilemezdim.
Arif abi gerçek bir sosyalist şairdi, kadınları sever, deniz kabukları toplar dururdu. Yaşına rağmen diri bir şiiri korumuş, şiir sanatının güzel örneklerini vermişti. Gençleri severdi ve onlarla sohbet ederdi sık sık. Kadıköy'de Mustafa (Köz) abinin unutulmaz mekânı Yazı Kitabevi'ndeki "Salı Şiir Akşamları"mıza birçok kez katılmıştı. 99 yılında beni Ayvalık Cunda'ya yollamış, orada 15 gün kadar Recep abinin yerinde, Pateriça'da garsonluk yapmamı sağlamıştı. Birlikte deniz kabuğu toplamıştık, hatta eğer kaybolmadıysa o fotoğrafı da bulup taratıp buraya eklemeyi düşünüyorum. Sözün özü, onun ölümüyle güzel bir insanı yitirmiş olduk, bizler Arif Abimizi yitirdik, Kadıköy ise gerçek bir sakinini ve yazarını... Şiir dünyasının, sevenlerinin, dostlarının ve ailesinin başı sağ olsun... Seni özleyeceğim Arif Abim...